திருச்சி செல்வோம்

                                                    திருச்சி செல்வோம்,,

     நான் கல்லூரியில் என் இருக்கையில் ஏதோ நினைவுகளுடன் அமர்ந்து இருந்தேன்.

முதல்வர் (ஆசிரியர் பயிற்சி நிறுவனத்தின்) அழைப்பதாய் உதவியாளர் சொன்னவுடன், அவர்களைத் தேடிச் சென்றேன்.

அம்மா அழைத்தீர்களா? என்றேன்.

ஏன் இன்னும் மாணவ மாணவிகளுக்குச் சீருடை வாங்கவில்லை என்றார்.

இனி தான் வாங்க வேண்டும்மா என்றேன்.

சுதந்திர தினத்திற்குள் முடிக்க வேண்டும் என்றார்கள்.

சரிம்மா எப்பவும் ஆகஸ்ட் மாதத்தில் முதல் வாரத்தில் தான் தருவோம், இன்னும் சேர்க்கையே முடியவில்லையே என்றேன்.

பரவாயில்லை இன்று அல்லது நாளைக்குள் வாங்கி கொடுத்து விடுங்கள் என்றார்.

 இன்று வேண்டுமானாலும் செல்கிறேன் என்று கூறி புறப்பட ஆயத்தமானேன்.

துணைக்கு மற்றொருவர் வந்தால் நலம் என்றேன்.

சரி ராஜி மேடத்தை அழைத்துக்கொள் என்றார். அவர்களிடம் சொல்லி சீருடை வாங்க சொல்வோம் வாருங்கள் என்றேன்.

அவர்கள் மகி, தஞ்சை வேண்டாம் திருச்சி செல்வோம், அங்கு ஆடி தள்ளுபடி இருக்கு, விலையும் குறைவு என்றார்,

நான் உடன் இங்கேயும் தள்ளுபடி உண்டே என்றேன். அங்கு இன்னும் குறைவு என்றார்கள். எனக்கு திருச்சி என்றதும் மகிழ்வு தான்,,,,,,,,

சரி திருச்சி செல்வது என முடிவு செய்து முதல்வர் அவர்களிடமும் தெரிவித்து அனுமதிப்பெற்று 12.50 க்கு ஒரு புகைவண்டி தஞ்சை திருச்சி வழியாக செல்கிறது என்றதால் விரைவாக கிளம்ப ஆயத்தமானேன்.புகைவண்டி பிடித்து ஏறி அமர்ந்து திருச்சி வந்தது கூட தெரியவில்லை,, என்ன மகி விழித்துக்கொண்டே கனவா என்றதும் தான் நினைவிற்கு வந்தேன். ஏதோ பல நினைவுகள். இறங்க வேண்டிய இடம் வந்தது.

  புகைவண்டி விட்டு இறங்கியதும், விரிவுரையாளர் உங்களை ஒரு இடத்திற்கு அழைத்து செல்கிறேன் ஒரு பத்து நிமிடங்கள் தான் ஆகும் போகலமா? என கேட்டார். சரி என்றவுடன் அங்கு சென்றோம்.

இன்று வெள்ளிக்கிழமை, பரணி நட்சித்தரம் என்றார், நான் சிறு கோபத்துடன் உங்க வேலையை ஆரம்பித்து விட்டீர்களா? என்றேன்.

இல்லடி,,,,,,, பத்து நிமிடம் தான்,,,,,,

சரி வாங்க என நானும் பின் தொடர்ந்தேன்.

அவர் எங்களை அழைத்துச் சென்றது

                

   திருச்சி கோர்ட் வளாகத்தில் உள்ள மகிழ மரத்தடி

 ஸ்ரீசத்ரு சம்ஹார மூர்த்திகள் திருக்கோயில். 

                
பக்தர்கள் கூட்டம் அதிகமாக இருந்தது.

  சரி வந்தாகிவிட்டது, அவர்களின் நம்பிக்கைக்காக நாமும் சுற்றிவோம் என சுற்றினேன்.

என்னுடன் வந்த விரிவுரையாளர் ராஜேஸ்வரி அவர்கள் சுவாமிகள் கதையைச் சொல்ல ஆரம்பித்தார்கள்.

    சுவாமிகள் வரலாறு, கேட்க நன்றாக இருந்தது.

       முன்பு திருச்சி கோர்ட் வளாகத்தில் உள்ள மகிழ மரத்தடியில் குருநாதர் அமர்ந்து தியானம் செய்வது வழக்கம்.

   ஒரு சமயம் சோழமாதேவி கிராமத்தைச் சேர்ந்த ஞானப்பிரகாசம் பிள்ளை என்பவர், குருநாதரிடம் தனது வழக்கு தள்ளுபடியாக வேண்டும் என்று வேண்டினார். குருநாதரும் அவ்வாறே தள்ளுபடியாகும் என்று கூறி திருநீறு அளித்தார். அதன்படியே ஞானப்பிரகாசம் பிள்ளையின் வழக்கை நீதிபதி தள்ளுபடி செய்தார். அது முதல் குருநாதரிடம் அவருக்கு நெருக்கம் அதிகமானது. இந்நிலையில் குருநாதர் பேரரசர் ஆறாம் ஜார்ஜ் படத்திற்கு கோர்ட் வளாகத்தில் பூஜை செய்து கொண்டிருந்தார். இதைகண்ட போலீஸ் அதிகாரி ஒருவர் குருநாதரை தனது பூட்ஸ் காலால் எட்டி உதைத்தார். ஞானப்பிரகாசம் பிள்ளை ஓடிச்சென்று தடுத்து, குருநாதரை சோழமாதேவியில் தன் வீட்டில் தங்க வைத்தார். குருநாதரை எட்டி உதைத்த போலீஸ் அதிகாரிக்கு கைக் கால்கள் இழுத்துக் கொண்டது. உடன் சுவாமிகளைத் தேடி வந்தார். குருநாதரும் மன்னித்து ஆசி வழங்கினார். அதன் பின்னர் அந்த அதிகாரி சுவாமிகளை மீண்டும் கோர்ட் வளாகத்திற்கே அழைத்து வந்து பணிவிடை செய்தார்.

இப்படி நிறைய இருக்கு என்றார்கள்.

      குருநாதர் 11.10.1938 செவ்வாய்கிழமை பரணி நட்சத்திரத்தில் காலை 6.15 மணிக்கு திருச்செந்தூர் திருமுன்பில் ஸ்ரீசத்ரு சம்ஹார மூர்த்தி அடிகள் எனப்பெயர் பெற்று ஒளிவடிவாய் அமைதி ஆலயம் பெற்றார். பின்னர் திருச்சி கோர்ட் வளாகத்தில் தீயணைப்பு நிலையம் அருகில் உள்ள மகிழ மரத்தடியில் சுவாமிகளுக்கு அழகிய கோயில் கட்டப்பட்டு பூஜைகள் நடந்து வருகிறது. குருநாதர் தியானம் செய்த மகிழ மரத்தைச் சுற்றி சுவர் எழுப்பி, ஞாபகச் சின்ன கல்வெட்டு வைக்கப்பட்டது. 1985ல் கும்பாபிஷேகம் செய்யப்பட்டது. தீயணைப்பு வீரர்களுக்கு இவர் மீது பக்தி அதிகம் என்பதால் திருச்சி ஸ்ரீரங்கம், துறையூர், ஜெயங்கொண்டம், பெரம்பலூர், புதுக்கோட்டை, அறந்தாங்கி, திருமயம், இலுப்பூர், ஆலங்குடி, நாகப்பட்டினம், நன்னிலம், கரூர், பட்டுக்கோட்டை, பேராவூரணி ஆகிய ஊர்களில் உள்ள தீயணைப்பு நிலையங்களில் குருநாதரின் ஆலயம் அமைந்துள்ளது. வியாழக்கிழமைகளில் பூஜையும், ஆண்டுதோறும் குருபூஜையும் நடந்து வருகிறது.

    சம்ஹாரம் என்பது முருகன் செயல், இவரும் அந்நிலை தான்,  இவர் சொல்வது, ஒரு மனிதன். பண்பட்ட மனிதனாக வாழ்வதற்குத் தனக்குள் இருக்கும் சத்ருக்களை (எதிரிகளை) முதலில் அவன் சம்ஹாரம் செய்ய (கொல்ல) வேண்டும். நமக்குள் இருக்கும் காம, குரோத, லோப மோக, மத, மாச்சர்யங்களை அழிக்கவேண்டும். இதுதான் நிஜமான சம்ஹாரம் என்று சொன்னவர் என்றார்.

உண்மை தானே,,,,,,,, 

   இன்று பரணி நடச்சத்திரம் சுடச்சுடச் அன்னதானம் நடந்துக் கொண்டு இருந்தது, அங்கு வரும் அத்துனைப் பேருக்கும் உணவு அளித்தார்கள். நாங்களும் அமர்ந்து உண்டு, எங்கள் வேலையைத் தொடரக் கிளம்பினோம்.

ஆஹா,  நானும் இது போல் பதிவு எழுத ஆரம்பித்துவிட்டேனோ,,,

என் சக விரிவுரையாளர் கேட்டுக்கொண்டதற்காகப்  பதிவிட்டேன்.

   நம் பதிவர் தஞ்யைம்பதி அவர்களுக்கும் நன்றி.